Masakr nad putnicima autobusa na liniji Rudo–Priboj, poznat i kao masakr u Sjeverinu, dogodio se 22. oktobra 1992. godine, tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu, kada su pripadnici paravojne formacije Srpske dobrovoljačke garde, poznate kao “Osvetnici”, kojom je komandovao zločinac Milan Lukić, izveli brutalni napad. Toga dana, autobus prevozio je civile, Bošnjake iz sela Sjeverin, na relaciji između Rudog (u Bosni i Hercegovini) i Priboja (u Srbiji).
Na teritoriji Bosne i Hercegovine, u mjestu Mioče, blizu granice sa Srbijom, paravojna formacija je zaustavila autobus i prisilno izvela 16 Bošnjaka. Ovi ljudi su potom odvedeni u selo Višegrad, u hotel “Vilina Vlas”, gdje su mučeni, zlostavljani, a na kraju i brutalno ubijeni. Njihova tijela nikada nisu pronađena.
Svi žrtve su bili civili i stanovnici sela Sjeverin, općina Priboj. Iako su neki od počinitelja osuđeni na zatvorske kazne u Srbiji, ovaj zločin je još uvijek težak podsjetnik na nekažnjivost mnogih zločina počinjenih tokom agresije. Zločin u Sjeverinu predstavlja jedno od najtežih kršenja ljudskih prava nad civilima bošnjačke nacionalnosti. Ubijeni su samo zato jer su bili druge vjere i nacije od svog dželata i zato što su nosili muslimanska imena: Mujo, Mustafa, Ramiz, Sabahudin, Ramahudin, Esad, Idriz, Zafer, Medo, Medredin, Alija, Sead, Hajrudin, Derviš, Midhat, Mehmed, Ramo, Hasan i Mevlida.