Pojam Bosna i Hercegovina zapravo ima dvostruko značenje. U jednom slučaju riječ je o državno – pravnoj zajednici naroda koji žive unutar njezinih granica, dok u drugom predstavlja dvokomponentni toponimijski karakter.
Danas se pod tim nazivom podrazumijeva državno – pravna, odnosno politička zajednica tri naroda – Bošnjaka, Srba i Hrvata. Ipak, u pitanju su dvije zemlje sa naglašenim kulturnim, klimatskim, privrednim, demografskim i drugim razlikama. Nije nam poznat tačan naziv Hercegovine u antičkom periodu, ali je tokom rimske uprave Bosna činila jedinstvenu upravno – teritorijalnu jedinicu, u sklopu rimske provincije Dalmacije. Svojim dolaskom, Slaveni preuzimaju stari naziv – Bosna.
U najranijim srednjovjekovnim izvorima (X stoljeće), za Hercegovinu se koristio termin Hum ili Zahumlje. Termin se zadržao sve do 20. januara 1448. godine, kada se moćni humski velikaš, Stjepan Vukčić Kosaša u pismu caru Fridriku III, naziva hercegom – titula. Od tada se njegova zemlja naziva Hercegova, pa odatle i naziv Hercegovina. Termin se prvi put javlja u pismu Isa bega Ishakovića, upućenog Dubrovčanima, 1. februara 1454. godine.
Do uvođenja današnjeg pojma Bosna i Hercegovina, dolazi tek u XIX stoljeću. U vrijeme Bosanske kraljevine nikada nije upotrijebljen termin Bosna i Hercegovina u državno – pravnom smislu. Dolaskom Osmanlija, osnovan je sandžak Hercegovina.
Međutim, osnivanjem Bosanskog ejaleta 1580. godine, on ulazi u sastav novoformiranog ejaleta. Tek 1833. godine, nakon što je podržao sultana u borbi protiv Gradaščevića, Ali paša Rizvnbegović dobija na upravu Hercegovinu koja se izdvaja iz ejaleta, i time je prvi put uspostavljena administrativno – upravna jedinica pod nazivom Bosna i Hercegovina.
Hercegovina je ponovo vraćena pod nadležnost Bosanskog ejaleta intervencijom Omer paše Latasa. Dolaskom Austrougarske, u njezinim pravno – političkim dokumentima, koristi se termin “Bosnien und der Herzegow(v)ina”.
Bosnaeinfo