U većem dijelu pisane historije Evropom se širio smrad, a nehigijenski uslovi, bolest i glad obilježili istu. Ljudi su najviše smrdjeli u srednjem vijeku kada je epidemija kuge desetkovala stanovništvo Evrope.
Tadašnji naučnici Univerziteta u Parisu su tvrdili da je najbolja prevencije protiv kuge održavanje nehigijene.
Evropljani su bacali smeće, urin i izmet kroz prozore na ulice, a kupanje su smatrali krajnje opasnim po zdravlje i život. Bogati građani koji su imali kadu su se u 15. i 16. vijeku kupali 2 puta godišnje, a u 17. i 18. vijeku su se prestali kupati. Ovakav nedostatak lične higijene se zadržao sve do sredine 19. vijeka.
Za razliku od srednjovjekovne kršćanske Evrope, muslimani su oduvijek veliku pažnju posvećivali ličnoj higijeni i nerijetko se prali nekoliko puta dnevno, iz potrebe ili vjerskih običaja.