Polaganjem cvijeća na Centralnom spomen obilježju poginulim borcima i šehidima u centru Kalesije te na spomen obilježjima u Prnjavoru i kod tvornice UNIS TOK danas je odata počast ubijenim milicionerima Seadu Bukvareviću, Zijadu Živčiću i Seadu Avdiću koji su ubijeni na današnji dan 1992.godine.
U ime općinskog načelnika obratio se sekretar Organa uprave Mujo Tosunbegović koji je kazao da je Općina Kalesija 12.mart uvrstila kao značajan datum za obilježavanje, jer je tog datuma 1992.godine krenula agresija na Kalesiju i njena okolna mjesta, istakavši da su tog dana ubijeni ljudi koji su čuvali mir i predstavljali državu.
Oni su ubijeni zato što su bili muslimani, ubice nikada nisu odgovarale iako se zna ko je pucao, ko je naredio i ko je kasnije to sve prikrio i ubice sklonio na teritorij pod kontrolom tadašnje JNA i tzv.Vojske RS, rekao je Tosunbegović.
Sead Bukvarević i Zijad Živćić tadašnji milicioneri ubijeni su u Prnjavoru od strane Rade Jankovića iz kalesijskog naselja Dubnica, nakon čega je isti pobjegao u svoje naselje i sakriven od strane komšija i tadašnjeg SDS-a te nikada nije odgovarao.
Nakon ubistva Bukvarevića i Živčića, sasvim sigurno po nalogu tadašnjeg SDS-a iz Dubnice ubijen je i Sead Avdić na izlazu iz grada prema istočnom dijelu, nedaleko od tvornice UNIS TOK.
Mi smo nakon ubistava naših kolega saznali da su naše dotadašnje komšije Srbi imali plan da proglase Kalesiju svojom, jer su nakon ubistava tražili da naša milicija ne ide u Dubnicu, Zelinu, Zolje i da naši lovci ne love na teritoriji koja je pod kontrolom Srba iz ovih naselja, istakao je u svom obraćanju tadašnji načelnik PS Kalesija Ismet Mešić.
On je prisutne upoznao i sa aktivnostima koje su tada provođene na teritoriji Kalesije rekavši da su Srbi sve spremili za pokolj i progon Bošnjaka sa ovih prostora, ali su zahvaljujući Patriotskoj ligi i kasnije Armiji RBiH u tome spriječeni.
Sa današnjeg obilježavanja godišnjice, kolege policajci i članovi Udruženja „Kalesijska policija 1992-1995”, poručili su da će sjećanje na ove hrabre milicionere uvijek biti, a neće biti zaboravljeni ni članovi njihovih porodica.
