Suada Dilberović i Olga Sučić poginule su na današnji dan kao prve žrtve opsade Sarajeva, koja je zvanično započela aprila 1992. godine.
Suada Dilberović bila je studentica medicine Sarajevskog univerziteta porijeklom iz Dubrovnika, a Olga Sučić službenica iz Sarajeva.
Suada Dilberović poginula je na tadašnjem mostu Vrbanja kad su snajperisti otvorili vatru na narod koji je 5. aprila 1992. tražio od neprijateljskih snaga da uklone barikade i da se povuku. Na istom mjestu ubijena je i Olga Sučić. Suada Dilberović kao studentica pete godine Medicinskog fakulteta u Sarajevu ubijena je u 24. godini, a u vrijeme pogibije na tadašnjem mostu Vrbanja službenica Skupštine BiH Olga Sučić imala je 34 godine.
Nekadašnji most Vrbanja danas je poznat kao “Most Suade i Olge”. Hrabrim djevojkama na most je postavljena spomen-ploča, koja je otkrivena 2001. Imena Suade i Olge upisana su zlatnim slovima, kao i stih: “Kap moje krvi poteče i Bosna ne presuši.”
Napadom na građane Sarajeva i smrću Suade i Olge započela je opsada Sarajeva koja je trajala 44 mjeseca ili 1.425 dana, što je najduža opsada jednog grada u modernoj historiji. Tokom opsade ubijeno je 11.541 građanin Sarajeva, od čega 1.601 dijete.
U spomen na te dvije žrtve rata most Vrbanja prvobitno je preimenovan 6. aprila 1996. godine u Most “Suade Dilberović”, a 1999. godine u Most “Suade i Olge”. Zajednička spomen-ploča Suadi i Olgi postavljena je 2001. godine.
Jedna od najdužih opsada u historiji modernog ratovanja
Bila je to skoro četverogodišnja blokada glavnog grada, nazvana “Sarajevska opsada”, sa 1425 dana, jedna od najdužih u historiji modernog ratovanja.
Nakon “berlinskog zračnog mosta”, ovo je bio “najduži” zračni most u historiji svjetskog zrakoplovstva. Za vrijeme njegovog “trajanja” na aerodrom je sletjelo i sa njega uzletjelo preko deset hiljada aviona, koji su dopremali humanitarnu pomoć, snage UN-a i odvozili ranjene civile na liječenje.
Sam zračni most, prema podacima UNHCR-a, nije bio dovoljan za dopremu hrane stanovništvu BiH. Ali, ako se o sigurnosti bilo čega moglo uopće govoriti, pokazao se kao najsigurniji. Dok su konvoji stajali, zaustavljeni nesporazumima sa komandirima na terenu, sukobima, ili vremenskim uslovima, na sarajevski aerodrom dnevno je slijetalo u prosjeku 20-25 aviona, što znači deset tona hrane po svakom letu.
Devedeset posto pomoći Sarajevu stizalo vazdušnim putem
Za vrijeme opsade prosječno je palo 329 granata dnevno na Sarajevo, a ovaj grad ima i specifičan rekord. Naime, radi se o rekordu od 3777 ispaljenih granata na Sarajevo, u jednom danu. Desilo se to 22. jula 1993. godine. Granate su napravile ogromnu štetu, a najveću štetu su pretrpjeli civilni, kulturni i vjerski objekti. Ubijani su ljudi, rušeni civilni, kulturni, vjerski objekti, pa čak i bolnice.
U brdima oko Sarajeva bilo je stacionirano 120 minobacača i 250 tenkova JNA, koji su poslije dospjeli u ruke vojske Republike Srpske.
Strašan primjer je masakr na otvorenoj tržnici Markale kada su u februaru 1994. godine granate, ispaljene sa neprijateljskih položaja na Špicastoj stijeni, pogodile masu ljudi i uzele živote 68 Sarajlija.
Tokom opsade Sarajeva ubijeno je 12.000 ljudi, među njima više od 1.500 djece, a 50.000 ljudi je lakše i teže ranjeno.