Tridesetog aprila 1992. godine je srušen Savski most između Gunje u Hrvatskoj i Brčkog u BiH.
Pola godine prije ovog zločina most je eksplozijom oštećen sa hrvatske strane. Putnici su prelazili pješke do Brčkog odakle bi se dalje prebacivali po gradovima BiH.
Tog 30. aprila, u deset minuta do pet sati aktiviran je eksploziv u automobilu koji je naguran na most, pedesetak metara od brčanske obale Save. U tom trenutku je prolazila kolona ljudi, uglavnom bosanskih radnika u zemljama Zapadne Evrope. Poginulo je, prema svim dostupnim podacima između 70 i 150 ljudi.
Pet minuta kasnije teško je oštećen i Željeznički most, koji se nalazi kilometar nizvodno. Tamo nije bilo ljudskih žrtava.
Radnici stanice policije u Brčkom su napravili uviđaj, te identificirali 12 poginulih. Te žrtve su sa ličnim dokumentima prebačene u tek napravljenu mrtvačnicu u okviru Gradske bolnice. Mnogo žrtava je iskasapljeno do neprepoznatljivosti, a desetine ih je strahovitom eksplozijom bačeno u Savu. Dokumenti koji su nađeni odvojeno od žrtava, oko 9 ličnih karata i pasoša su pohranjeni u sefove brčanske policije. Nakon što je nastupio mir, ti lični dokumenti nisu pronađeni, pa se smatra da ih je uništila tadašnja srpska vlast u Brčkom.
U ljeto 2015. godine Tužilaštvo Brčko distrikta BiH je zbog ovog zločina podiglo optužnicu protiv nepoznatog počinioca. Tokom svjedočenja u Tribunalu srpski politički lideri u Brčkom Đorđe Ristanić i Boško Maričić su priznali da je ovaj zločin napravila jedinica Crvene beretke Kapetana Dragana. Nakon toga u Brčkom je nastupio užas sa otvaranjem destina logora smrti u koje su odvođeni bošnjački i hrvatski civili. U Sudu BiH je u toku suđenje protiv Đorđa Ristanića, a riječ je o do sada najobimnijoj optužnici za ratni zločin.